Tre, to

Me har vore to i tre år pluss litt til. Plutseleg forstår ein kor fort tida kan gå når ein har det gøy.

If

If you don’t know; you know, you know?

Så kom hausten

Heldigvis er hausten mi favorittårstid.

Rosa hus & oransje appelsiner. Villa Faraldi gjennom analog linse

Svartkvittsommar

Svensk skjærgård + litt Göteborg og Oslo. 35mm svartkvittfilm framkalla sjølv i mørkerommet.

Medan det regnar

Vårsola har blitt byta ut med vårregn i Bergen. Pøsande, styrtande vårregn faktisk, men på eit merkeleg vis er det litt herleg det óg. På eit par regnværsdagar fekk eg gjort unna alt eg hang etter med pluss ting eg berre hadde lyst til, og det kjennes skikkeleg bra. Regnværsdagar er for meg i det minste veldig effektive. Og eg treng dei sidan det er mykje som foregår akkurat no. Men i kveld kjem langvegsfrå-besøk nummer to, og eg gler meg som eg gjorde når eg var ti år yngre! Døgnet har akkurat passe med timar for tida, og eg elskar når det er sånn.

April

I vinter drøymde eg om alt som skulle bli mogeleg til våren, sitte ute på kafé og ha endå meir tid til overs, og akkurat slik vart det. Frå april og til sommarferien har me mykje mindre undervisning enn me vanlegvis har, og eg fyller tida med Phono og får besøk langvegsfrå og drikk te til klokka kryper over midnatt og teiknar i fellesskap og ikkje minst sit på kafé ute i sola. Eg gløymer å ta bilder for tida men kvardagar som desse burde eigentleg bli foreviga slik at eg kan ta dei fram igjen på regnværsdagar, så eg har lova meg sjølv å kjøpe fargefilmrullar og fange vårlyset. Tida går så fort men det er vel berre eit teikn på at ein har det gøy.